Esto era unha vez unha sereíña que vivía nas Sisargas. Frente ó Milladoiro.
Chamábase Eleonora Nacarina pero, rodeada todo o día de fanecas, xurelos, calamares, percebes... que andan sempre con tanta présa escapando das redes que os pescan, das gaivotas que os queren papar e buscando a súa propia comida... ese nome era moi longo!
Así é que todos lle chamaban Leo.E a ela non lle importaba nada: quería moito ós seus amigos
Leo adoecía por ir ó Milladoiro e, hai máis dun ano, cando estiveron de obras na biblioteca pensou que era o seu momento: entraba cada noite e lía, e lía...¡que ben o pasaba!
Cando inauguraron a nova biblio, Leo xa non quixo marchar: mandou unha carta ós rapaces contándolles a súa historia e agora,cando quere, volve alí a ler tódalas cousas novas que van mercando.
De cando en vez, ela mesma é quen lles leva libros ou películas, ou propónlles algún xogo.
Agora Leo é amiga de tódolos rapaces e rapazas do Milladoiro e tamén vai ler todo canto escriban aquí.
¡Que ben se pasa neste cole!
No hay comentarios:
Publicar un comentario